به نام انکه سزاوارترین است

سلام.با کم لطفی دوستان در میعاد شبانه من تنهام برای همین تصمیم گرفتم موضوع دیگه ای رو انتخاب کنم شاید دوست داشه باشید راجع به اون
صحبت کنید.موضوعی که برای امشب انتخاب کردم  صداقت است.

        صداقت
                                              گفتار نیک کردار نیک پندار نیک

همه ما بارها این جمله رو شنیدیم اما کدوممون به راستی و با کمال میل به ان عمل میکنیم؟

گاههی ادمی رو میبینیم که تمام زندگی وداراییش را در طبقه اخلاص و بر کف دست گذاشته و در این دنیای تاریک به دنبال کمی محبت چراغی از
مهر روشن کرده اما از دید ما اون یک ادم ساده لوح و بدون اندیشه است.با خودمون میگیم خیلی زود پشیمان میشه -اما  ایا تا حالا از خودت پرسیدی
چه اتفاقی باعث پشیمانی اون میشه.؟؟؟؟

همه ما میدونیم که دروغ کثیف وزننده است ولی به  خودمون که میرسه میگیم این از نوع مصلحتیشه واشکال نداره.فرقی نمیکنه چرا دروغ میگییم

(برای ناراحت نکردن یک  عزیز یا برای خوشنودی یک نا امید ویا اینکه میدانیم عمل اشتباهی را مرتکب شدیم).. به هر حال واقعیتی روپنهان  میکنیم.
که میدانیم یک روز فاش خواهد شد اما دوباره ودوباره تکرار خواهیم کرد.

                 واقعا خود واقعی ما انقدر بد هست که باید ان رو در پس هزار دروغ پنهان کنیم